Siema!
Jak tam forma po tej Sylwestrowej nocy? Mamy nadzieję, że ten nowy rok rozpoczął się dla Was dobrze i tą przełomową noc spędziliście w gronie tych, którzy są dla Was lekiem na całe zło ツ
Ale hola, hola, pamiętajmy by zaczęło się coś nowego to coś starego musi się skończyć, a by tradycji stało się za dość należy go podsumować więc...jaki był ten "stary" już rok?
Rok musimy zaliczyć do bardzo udanych - udało nam się zwiedzić bardzo dużo miejsc i nie mówimy tu tylko o salach szpitalnych choć i tych na naszej mapie pojawiło się sporo jak Zielona Góra, Wrocław czy Katowice gdzie spędziliśmy dużo czasu ツ
Rok obfitował w kilka przykrych rozczarowań do których za największe można zaliczyć brak perspektyw jeśli chodzi o zahamowanie utraty wzroku u Tyny, niestety podsumowując cały rok badań i starań należy powiedzieć uczciwie - nic się nie da zrobić, tak już jest i tyle. Uszkodzenia siatkówki przebiegły tak dynamicznie i nieodwracalnie, że obecne zasoby medycyny nie pozwalają na nic więcej aniżeli cieszenie się tym co jest z nadzieją, że gorzej nie będzie.
Nie o rozczarowaniach chce tu jednak pisać więc przejdźmy do rzeczy przyjemniejszych - na przeciwnym biegunie mamy miłe zaskoczenia, a takim z pewnością była wspaniała akcja zbierania zakrętek zorganizowana z inicjatywy Pani Małgorzaty z Radymna i jej przedszkola parafialnego któremu dyrektoruje. Mimo upływu lat w naszych rodzinnych miejscowościach nie zapominają o czym świadczyć może nie tylko fakt zorganizowania takiej zakrętkowej akcji jak również fakt, że po raz kolejny dzięki Waszemu przekazaniu 1% na leczenie i rehabilitację Martyny ta ma środki by kontynuować kolejną już zimę rehabilitację w Krakowskim ośrodku - dziękujemy raz jeszcze za Wasze wsparcie tak przy zakrętkach jak i przy uzupełnianiu PITa! DZIĘ-KU-JE-MY !
My zostaliśmy zaskoczeni Waszą pamięcią więc i my chcieliśmy sprawić komuś niespodziankę, a spoilerując dalszą część wpisu informuję, że dla babci Tyny nie była to ostatnia niespodzianka w tym roku. Pierwszą niespodzianką dla babci było zabranie jej na mecz siatkówki reprezentacji Polski - jako od lat zagorzała fanka tego sportu zawsze marzyła o pooglądaniu chłopaków z kadry na żywo - marzenie się spełniło w jej 78 roku życia ツ
W tym roku także sporo podróżowaliśmy - odbyliśmy sporo podróży w przerwach pomiędzy wizytami w szpitalach m.in. do Wiednia gdzie po latach spotkaliśmy się z Tyny matką chrzestną, która mogła nam pokazać tak w wersji letniej jak i zimowej.
O ile o letniej mogliście przeczytać w sierpniu tak edycja zimowa była trzymana w tajemnicy do samego końca i w tym momencie dochodzimy do drugiej babcinej niespodzianki w tym roku.
Święta Bożego Narodzenia spędziliśmy w Wiedniu oddalonym raptem około 4 godziny drogi od Krakowa. Ale czekaj, co mają święta, Wiedeń, babcia i niespodzianka ze sobą wspólnego? Otóż to, że babcia te święta spędzała w Wiedniu do którego przyleciała już na 3 tygodnie przed świętami - my w konspiracji z ciocią Martyny uknuliśmy w tajemnicy przed babcią niecny plan by również dołączyć do nich na święta zajmując to ostatnie miejsce dla wędrowca przy wigilijnym stole ツ
Tu zdziwienie było chyba jeszcze większa bo o ile w sierpniu przygotowywaliśmy babcię do wyjazdu na mecz reprezentacji tak o wspólnym spędzeniu świąt u jej córki nie wiedziała nic do momentu gdy stanęliśmy w progu ich mieszkania. Teraz po fakcie nie wiemy czy to tak do końca był dobry pomysł gdyż babcia była w takim szoku, że po zobaczeniu Tyny szukała ściany do oparcia z wrażenia, ale na szczęście finał całej historii był jak najbardziej pozytywny i ten świąteczny czas spędziliśmy na godzinnych wieczornych rozmowach przy świątecznym stole w którym brała udział duża część babci rodziny, a ostatnie takie święta odbyły się jeszcze w poprzedniej dekadzie.
Zdecydowanie ten rok możemy zaliczyć do udanych, a myśląc o kolejnym mamy jedynie nadzieję, że nie będzie on gorszy od tego minionego - lepiej być nie musi byle nie było gorzej, a to daje nam już dziś gwarancje fantastycznego roku ❤
Na wstępie posta napisałem o sylwestrowej nocy, o leku na całe zło - obecna forma nie pozwoliła na huczne świętowanie dlatego też udaliśmy się wyłącznie na godzinkę na rynek w Krakowie, a tam na scenie można było usłyszeć m.in. Krystynę Prońko ze swoim jakże ponadczasowym "Lekiem na całe zło'.
Stojąc w zadumie myśleliśmy o tym czego można życzyć w tym 2020 roku i wymyśliliśmy jedno, ale jakże ważne życzenie - byście w tym nowym roku mieli zawsze przy sobie tych, którzy będą Wam lekiem na całe zło, a reszta przyjdzie wtedy o wiele łatwiej ❤
Zdrowego Nowego Roku!
Mam nadzieję, że ten będzie lepszy niż poprzedni.
OdpowiedzUsuńDokładnie jestem tego samego zdania.
OdpowiedzUsuń